اثر سه نوع دهان شویه بر ریز سختی نوعی کامپوزیت رزین در محیط آزمایشگاهی

مقدمه: استفاده منظم از دهان شویه ها برای جلوگیری و پیش گیری از پوسیدگی ها و بیماری های پریودنتال پیشنهاد شده است. کاربرد این مواد ممکن است بر مواد ترمیمی اثر گذار باشد. هدف از این پژوهش آزمایشگاهی، بررسی اثر سه نوع دهان شویه متداول در ایران (ایرشا، کلرهگزیدین و اورال بی) بر میزان ریز سختی کامپوزیت 100z بود. مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی- آزمایشگاهی، 30 سیلندر کامپوزیتی ساخته شد و به مدت 24 ساعت در آب مقطر نگهداری شد. سختی نمونه ها با استفاده از دستگاه سختی سنج ویکرز اندازه گیری شد. سپس نمونه ها به مدت 12 ساعت (معادل استفاده روزانه 2 دقیقه از دهان شویه در مدت یک سال) در هر یک از دهان شویه ها نگهداری شدند. تغییر ریز سختی سطحی بعد از غوطه وری نیز ثبت گردید. آنالیز آماری داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس و tokey در سطح معنی داری 05/0 انجام شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار نهایی ریز سختی کامپوزیت در دهان شویه های کلرهگزیدین، ایرشا و اورال بی به ترتیب 23/0 ±940/1-، 7/0 ± 140/16- و 4/1 ± 370/7- بود. تفاوت ریز سختی در گروه ایرشا نسبت به گروه کلرهگزیدین و اورال بی بیشتر بود و این تفاوت معنی دار بود (05/0 p value <). نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این پژوهش، اثر دهان شویه ها بر سختی کامپوزیت رزین یکسان نیست. کلرهگزیدین در بین سه دهان شویه مورد پژوهش، کمترین اثر را بر ریز سختی کامپوزیت رزین دارد.